Is het herkenbaar dat we vaak bezig zijn wat andere van ons denken? Hoeveel invloed heeft dit op jouw leven? Met welke reden plaats jij selfies op FB?
Afgelopen week was in de documentaire ‘Kinderen van Succes’ (http://www.npo.nl/kinderen-van-het-succes/06-10-2014/WO_HUMAN_641565) te zien hoe wij onszelf gaan beschouwen als producten en dat het vooral gaat om het persoonlijke imago. Luisteren we minder dan eerst naar ons zelf, ons onderbewuste? Hoe ver gaan wij hierin? Hoe herkenbaar is onderstaande verhaal:
‘Op de zeldzame momenten dat ik me dusdanig slecht voel dat ik twijfel of ik tot werken in staat ben, stel ik mezelf die vraag continue. Een keuze maken, wel gaan werken of niet gaan werken, is op dat moment zó moeilijk dat het haast onmogelijk lijkt. Het liefst wil ik dat iemand anders een keus voor me maakt. Dat je een collega belt, die vervolgens concludeert; “Zou jij niet eens gauw je bed in gaan!?”. Of dat je een simpele test zou kunnen doen op internet die een keuze voor je maakt. Of nog beter, een spiegel die zegt; “Nee, dat wordt hem niet vandaag”. Heerlijk lijkt me dat!
Helaas bestaat dat (nog) niet, dus moet ik het toch weer alleen doen. Vroeg naar bed, daar begint het al mee, hopelijk voel ik me morgenochtend weer véél beter. Om vervolgens ’s ochtends te denken; “voel ik me nu nog slechter?” Eerst maar eens douchen dan.
De eerste warme waterstralen doen je goed, vol vertrouwen schrob je jezelf schoon met de gedachte; “Ik kan best gaan werken vandaag. Als het niet gaat, kan ik altijd nog terug gaan”. Om daarna tijdens het afdrogen, met zweetdruppels op je voorhoofd te denken; “Oh nee, zo kan ik écht niet gaan werken”. Uiteindelijk beslis je dan, met de overtuiging dat je anders toch echt je collega’s aan steekt en dat absoluut niet kan maken, thuis te blijven.
Om er na twee dagen slaap, een hoop water, zakdoeken vol met snot, natte dekens van het zweet en een zooitje pillen, achter te komen hoe het is om je goed te voelen!
Zou ik nu volgende keer wèl naar mijn onderbewuste kunnen luisteren? Diep van binnen wist ik natuurlijk al direct dat ik ziek was…’
Auteur: Remko Delsasso – Mooisteen Coaching en Advies
Met dank aan: Marjan de Ruijter
